Најновото истражување на ИРЛ открива дека жртвите во пожарот во дискотеката „Пулс“ не починале од класично задушување со јаглерод моноксид, туку од дејството на водороден цијанид – исклучително токсичен гас кој се ослободува при горење на полиуретански материјали.
Иако судско-медицинските вештачења потврдиле присуство на јаглерод моноксид во крвта на загинатите, измерените вредности, според ИРЛ, не биле доволни за да предизвикаат смрт. Истражувањето укажува дека клучниот фактор бил цијановодородот, кој почнал да ја исполнува просторијата откако се запалил полиуретанскиот сунѓер поставен на кровната конструкција.
Станува збор за безбоен гас, со специфичен мирис налик на горчлив бадем – карактеристика што не сите луѓе можат да ја почувствуваат. Неговото дејство е исклучително брзо: го спречува користењето на кислородот во клетките, со што телото престанува да „дише“ на клеточно ниво. Дури и минимални концентрации можат да бидат фатални за неколку минути.
Според наодите од хемиските и градежните вештачења, како и новите искази од сведоци за случувањата во ноќта на 16 март, во клубот гореле материјали кои ослободуваат силно токсични гасови. Полиуретанскиот сунѓер, кој бил поставен како звучна изолација на таванот, прв се запалил од искрите на пиротехниката.
Иако обвинителите и судските вештаци биле свесни дека согорувањето на ваков материјал создава водороден цијанид, во текот на истрагата не било испитано неговото присуство во организмите на жртвите, наведуваат од ИРЛ.
Материјалот од таванот целосно изгорел за време на пожарот, поради што не можел да биде директно анализиран. Истражителите, сепак, обезбедиле документација од кратовската фирма „Силпен“, од која во 2012 година бил набавен сунѓерот за звучна изолација – во количина од 95 килограми. На нивно барање, компанијата доставила идентичен материјал за анализа.
Резултатите покажале дека не се работи за графитен сунѓер, како што било наведено во проектната документација, туку за полиуретан – материјал без огноотпорни својства. При горење, полиуретанот создава густ, отровен чад и испушта водороден цијанид, кој делува далеку побрзо и посмртоносно од јаглерод моноксидот.
За разлика од јаглерод моноксидот, кој дејствува постепено и е без мирис, цијановодородот предизвикува нагла дезориентација, губење рамнотежа, парализа и смрт во многу краток временски период.
И покрај овие сериозни индиции, во Институтот за судска медицина не биле направени токсиколошки анализи за утврдување на присуство на цијанид во крвта на починатите. Од таму за ИРЛ не дале јасен одговор дали Јавното обвинителство воопшто побарало вакви испитувања.
