
Фото: Принтскрин
Иако поминале речиси две илјади години, нејзините ѕидови и денес се неми сведоци на момент што го променил текот на историјата.
Во таа просторија, Исус Христос, непосредно пред страдањето и крстот, ја имал својата последна вечера со учениците. Таму го прекршил лебот и ја подигнал чашата, воспоставувајќи го Новиот завет во својата крв.
На истото место им ги измил нозете на учениците – чин на смирена љубов која не бара возврат. Но таму, во воздухот, се чувствувала и тежината на предавството – заедно со љубовта посилна од секоја темнина.
И денес, туристите ја посетуваат таа сала, а аџиите често ја напуштаат со солзи во очите. Се зборува дека таму може да се почувствува блискоста на Бог, како да просторот сè уште ја чува тивката сенка на вечноста и шепотот на она што се случило во таа ноќ.